توضیحات کامل :

مبانی نظری و پیشینه پژوهش ازدواج و نظریه های ازدواج در 25 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

 

ویژگی های فایل

- 25 صفحه فارسی شامل مبانی نظری، پیشینه تحقیق و منابع (داخلی و خارجی)

- در قالب فایل ورد قابل ویرایش با استاندارد آکادمیک

- منبع نویسی شده به شیوه APA

- منابع بخش مبانی از 1388 به قبل و بخش پیشینه از 1388 به قبل

- شامل 24 صفحه متن و 1 صفحه منابع استفاده شده و مفید

 

فهرست مطالب

مقدمه
بررسی نظریه ها و تئوری های مطرح
تئوری كاركرد گرايي دوركيم
تئوری کارکردگرایی ساختاری تالکوت پارسونز
تئوری مدرنیزاسیون ویلیام گود
تئوری گزینش معقولانه هکتر
تئوری نوگرایی آنتونی گیدنز
تئوری تورم رکودی
تئوری بی سامانی اجتماعی رابرت. کی مرتن
تئوری فردگرایی آلکسی دو توکویل
پژوهش های انجام شده قبلی
تاریخچه تحول و دگرگونی خانواده و ازدواج در ایران
منابع

 

بخشی از متن

تعاریف و مبانی

طی سال ها نگرش های جدیدی در زمینه اوضاع و مسائل خانوادگی به وجود آمده است. پژوهش‌های مختلفی نشان داده اند که نگرش جوانان نسبت به ازدواج و طلاق تغییر کرده است. در حالی که دهه 1950 عصر طلایی ازدواج نام داشت و افراد ارزش هایی مثل شادی, رشد و اجتماعی شدن را در ازدواج و تشکیل خانواده جستجو می کردند. امروزه کمتر از نیمی از جوانان چنین عقیده ای دارند. در سال 1976 سی و نه درصد از جوانان سفید پوست معتقد بودند که ازدواج باعث خوشحالی بیشتر در زندگی می‌شود. ولی در سال 2001 تنها 22 درصد از جوانان چنین عقیده ای داشتند .در بین جوانان سیاه پوست نیز 41 درصد از جوانان در سال 1976 معتقد بودند که ازدواج باعث زندگی شادمانه تری می شود. اما در سال 2001 فقط 21 درصد از جوانان چنین عقیده ای داشتند.

پیشینه تحقیقات

محمودیان (1385) در بررسی خود با عنوان "عوامل موثر بر تفاوت سن زوجین" به این نتیجه رسید که در بیش از 85 درصد ازدواج ها،تفاوت سنی ازدواج به نفع مردان (سن بالاتر شوهران نسبت به زنان) می‌باشد. میانگین تفاوت سنی زوجین با سن، شهرنشینی، میزان تحصیلات مردان، باسوادی زنان و تفاوت تحصیلی زوجین (به نفع مردان) ارتباط مستقیم دارد. درصد مردان دارای همسران بزرگتر از خود در گروه سنی 20-24 ساله در حدود 16 درصد بوده است. در حالی که هیچ مرد 50-54 ساله، همسری بزرگتر از خود نداشته است. و فعالیت زنان در خارج از خانه رابطه معکوسی با تفاوت سن زوجین نشان می دهد (محمودیان،127:1383).